Wiel ornament
Een ornament als onderdeel voor de beurs van Berlage in Amsterdam.
Het geheel is gedemonteerd vanwege roest en uitzetting in de onderliggende constructie en met een nieuwe constructie opnieuw opgebouwd. Voor de ontbrekende vierkante tegels (reliëf tegels met bollen en oog-vorm) zijn mallen gemaakt en de andere ontbrekende delen zijn op schaal geboetseerd.
De glazuren zijn opnieuw uitgevonden omdat hierover niets bekend was. Het was een lastig glazuur vanwege de gelaagdheid, 5 verschillende lagen die direct op rauwe klei uitgevoerd moesten worden om het juiste eindresultaat te bereiken. En misschien zou je het niet denken….maar ieder ornament is op gebouwd uit dezelfde 5 glazuurlagen. Het enige verschil tussen de onderlinge effecten is de laagdikte die op het ene stuk dikker is of dunner. Het was dan ook een hele klus om uit te vinden hoe het glazuur precies in elkaar stak en zelfs toen ik dit had uitgedokterd bleek een kleine wijziging van onderlinge laagdikte al een totaal ander effect te veroorzaken. Lastig te beheersen dus. Dit komt vanwege het ingrediënt Vanadium-pentoxide, een grondstof die zich vaak onregelmatig en onvoorspelbaar in een glazuur gedraagt. Het materiaal Vanadium is uiteindelijk in een eindproduct een soort glasbolletje in een glazuur. Echter, tijdens de stook reageert het wild met zijn omgeving. Vanadium zorgt ervoor dat het, als een onregelmatige reactor, reageert met alle andere gebruikte kleur-oxides waardoor het kleuren doet samentrekken en intenser kan maken maar tegelijkertijd geeft het in een zelfde werkstuk ook wit-matte vlekken (een soort mist in het glazuur).
Waar de kleur versterking en witte vlekken precies komen is lastig te voorspellen.
